Wat is ADHD?

ADHD is de afkorting van Attention Deficit Hyperactivity Disorder, ofwel aandachts- en concentratiestoornis met hyperactiviteit.

Er zijn drie vormen van ADHD:

Type 1; het overwegend onoplettende type; alleen aandachtsproblemen, zonder hyperactiviteit. Deze vorm komt vaker voor bij meisjes en wordt niet snel herkend bij kinderen omdat ze vaak niet echt storend gedrag vertonen (voorheen vaak ADD genoemd).
Type 2; Het overwegend hyperactieve en impulsieve type; dit is een vorm zonder concentratieproblemen.
Type 3; Het gecombineerde type; Deze vorm komt het meest voor en vaker bij jongens dan bij meisjes.

Symptomen die in meer of mindere mate gezien worden bij kinderen met ADHD zijn onder andere:
Hyperactiviteit: niet stil kunnen zitten, aan een stuk door praten, als door een motortje gedreven zijn, van de ene activiteit op de andere overgaan zonder deze af te maken.
Impulsiviteit: ondernemen van gevaarlijke activiteiten, niet op hun beurt kunnen wachten, dringt zich ongevraagd op.
Aandachttekort: vergeetachtig, lijkt niet te luisteren, vaker dingen kwijt raken, taken die langdurige aandacht vragen uitstellen.

De symptomen komen zowel op school, thuis als bijvoorbeeld bij een sportclub tot uiting. Spannende gebeurtenissen zoals een verjaardag, sinterklaas, spanningen thuis of op school versterken de symptomen vaak. Het gedrag kan storend zijn voor de omgeving en als gevolg hebben dat er meer op het kind gemopperd wordt. Hierdoor kan het een laag zelfbeeld ontwikkelen. Dit verstoort een normale ontwikkeling.

Als deze kenmerken hun dagelijks functioneren duidelijk in de weg staan, kan er sprake zijn van ADHD.

Kinderen met ADHD herken je vaak ook aan hun positieve kanten zoals hun vrolijke en spontane karakter. Ze zijn initiatiefrijk, ondernemend, meelevend, oprecht en rechtvaardig en altijd voor een feestje in.

In de basisschoolleeftijd en adolescentie komt ADHD bij ongeveer 5% van de kinderen voor. ADHD lijkt twee tot drie keer zo vaak voor te komen bij jongens als bij meisjes. Maar omdat de problemen zich bij meisjes vaak anders uiten, worden deze niet altijd gezien als ADHD.